MIMO WSZYSTKO WŁOCHY SĄ FAJNE. CZĘŚĆ 1 – WENECJA

Wielu turystom Włochy nie kojarzą się dobrze. Wracają z wakacji we Włoszech i snują opowieści: o tłumach i kolejkach, o wygórowanych włoskich cenach (zwłaszcza w szczycie sezonu), o przebiegłych naciągaczach, o brzydkich plażach, o uciążliwej włoskiej sjeście, która zmusza do głodowania w porze obiadowej, czy wreszcie o kradzieżach, których padli ofiarą.  Sprawdziliśmy na własnej skórze, ile prawdy jest w tym typowo polskim narzekaniu. Rzeczywiście, doświadczyliśmy wielu ze wspomnianych zjawisk, mimo że na włoską objazdówkę pojechaliśmy we wrześniu, już po wakacyjnym szczycie sezonu. Nie zamierzamy więc owijać w bawełnę i idealizować tego kierunku podróży. Chcemy za to doradzić Wam, jak sobie radzić z niektórymi z włoskich niedogodności. Spróbujemy też wyjaśnić, z czego one wynikają. Na pytanie, czy jechać do Włoszech, odpowiadamy: tak, zdecydowanie! Ale jechać świadomym tego, co może nam się nie spodobać i jak tego uniknąć. A teraz przekonajcie się sami, jak obrócić włoskie wady w intrygującą podróż w głąb włoskiej mentalności.

 

 

 

 

1. Wygórowane ceny. Jak zostać oszustem w Wenecji?

Furbo to po włosku „przebiegły”, „sprytny”, „kombinujący”. Ta cecha przywołuje u Włochów raczej pozytywne skojarzenia, a jeśli ktoś powie Ci, że się nią wykazałeś, to znaczy, że budzisz jego respekt. Przeciwieństwem tej postawy jest bycie fesso, czyli w uproszczeniu frajerem. „Jesteś fesso, jeśli płacisz pełną cenę za bilet na pociąg, nie potrafisz sobie załatwić darmowego wejścia do teatru, (…) podajesz prawdę w zeznaniu podatkowym lub dotrzymujesz słowa, nawet jeśli jest to dla ciebie niekorzystne (…). Właściwie całą historię współczesnych Włoch można opisać jako niekończącą się walkę pomiędzy fessi i furbi”. [1]

Włoską przygodę zaczynamy od zwiedzania Wenecji. Cena podmiejskiego parkingu Tronchetto od razu zwala nas z nóg. Płacimy 21 euro za dobę, bez możliwości rozliczenia godzinowego, które dla nas byłoby o wiele korzystniejsze, bo zamierzamy tu spędzić nie więcej niż pół dnia. Pierwszy postój w kraju i czyżbyśmy już dali się naciągnąć? Z parkingu do miasta można dostać się pociągiem lub tramwajem wodnym. Poza oczywistymi atrakcjami turystycznymi takimi jak Plac św. Marka i znajdująca się na nim bazylika, Pałac Dożów czy Most Westchnień, warto na chwilę oddalić się od tłocznego centrum i poszwendać bez planu po tych mniej turystycznych zaułkach.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Upał daje się nam mocno we znaki (mimo że odwiedzamy Wenecję we wrześniu), ale jesteśmy mile zaskoczeni tym, że nie towarzyszą mu nieprzyjemne zapachy, przed którymi nas ostrzegano. Po długim spacerze i obowiązkowych turystycznych fotkach w obowiązkowych punktach robimy sobie przerwę przy kieliszku Aperol Spritza, niezwykle smacznego połączenia prosecco z wytrawnym likierem z pomarańczy, które powstało właśnie w tym mieście. Radzimy zapytać o cenę przed złożeniem zamówienia. My, przekonani, że drink nie powinien kosztować więcej niż 3-4 euro, jesteśmy nieco zszokowani jego wygórowaną ceną (7 euro). Menu sprawdzamy więc skrupulatnie w kolejnym lokalu, który odwiedzamy. Zachęceni tym, że w jednym z weneckich barów wymyślono carpaccio, postanawiamy spróbować tego dania właśnie tam. Trafiamy do legendarnego Harry’s Bar, niepozornej restauracji, której wejście, w przeciwieństwie do innych weneckich lokali, łatwo przeoczyć. Okazuje się, że słynne carpaccio kosztuje tu jedyne 47 euro, więc dyskretnie opuszczamy knajpę. Ostatecznie udaje się nam jednak zjeść niedrogo w Wenecji. Wybawieniem okazuje się bar serwujący ciepłe kanapki i pizzę na kawałki. Poza niższą ceną kolejnym, niewątpliwym atutem tego typu lokali jest brak przerwy na sjestę, która dotyczy większości włoskich restauracji.

 

 

 

 

 

 

 

 

Na parking wracamy tramwajem wodnym vaporetto. Nie wolno odmówić sobie zwiedzania Wenecji z tej perspektywy – okazuje się, że z wody wszystko wygląda jeszcze bardziej niewiarygodnie i filmowo. Mimo że przy każdej stacji tramwajowej znajdują się kasy biletowe i taryfy opłat, radzimy podróżować na gapę, bo biletów nikt nie sprawdza. Mniej więcej wtedy przestało nas dziwić, że to przede wszystkim Włosi, a nie turyści, podróżują vaporetti za darmo. Tym sposobem, już pierwszego dnia pobytu sprawdzamy w praktyce, jak to jest stawać przed włoskim dylematem fesso czy furbo. 

O naszych wszystkich przygodach we Włoszech przeczytacie w tej relacji z włoskiej objazdówki.

Lubicie włoską kuchnię? Przeczytajcie o tym, co warto zjeść w Toskanii. Na naszym blogu znajdziecie też kilka włoskich przepisów, na przykład na makaron z dziczyzną.

A może intrygują Was mniej znane włoskie regiony? Zapraszamy do Emilii-Romanii, gdzie odkryliśmy wodospady Bucamante.

 

 

 

 

 

 

 

[1] Wszystkie cytaty (o ile nie wskazano inaczej) pochodzą z książki J. Hoopera „Włosi”, wydawnictwo WAB, Warszawa 2016. Książka towarzyszyła nam w trakcie całej wyprawy i bez niej ta podróż nie byłaby kompletna.

 

KARTA WYJAZDU

Długość wyprawy: 14 dni

Trasa: Warszawa – Wiedeń – Wenecja – Wodospady Bucamante (Serramazzoni) – Maranello – Florencja – Greve in Chianti – Montefioralle – San Gimignano – Siena – Buonconvento – Montalcino – San Quirico d’Orcia – Pienza – Montepulciano – Jezioro Trazymeńskie – Chiusi – Pitigliano – Ansedonia – Orbetello – Marina di Grosseto – Grosseto – Populonia – Piombino – Rosignano Solvay – Castiglioncello – Costiera di Calafuria – Livorno – Marina di Pisa – Riomaggiore – Lerici – Piza – Lukka – okolice Carrary – Ponte di Vari – Parma – Jezioro Garda – Monachium – Warszawa

Regiony: Wenecja Euganejska, Emilia-Romania, Toskania, Umbria, Liguria

Środek transportu: kamper

Noclegi: w kamperze

Wyżywienie: częściej w kamperze (zapasy z Polski + zakupy w tańszych sklepach na miejscu), czasem we włoskich restauracjach. Zakupy spożywcze zazwyczaj robimy w sklepach typu Lidl lub włoski Coop, szukając gotowych włoskich dań za ok. 2-3 euro (np. ravioli z różnymi nadzieniami lub risotto z truflami i borowikami za 3 euro).

Łączny budżet na cały wyjazd: 6000 zł (3000 zł od osoby). Budżet uwzględnia wszystkie poniesione koszty (paliwo, opłaty za autostrady, parkingi, wejścia do muzeów i innych atrakcji, noclegi, wyżywienie, a także niespodziewane koszty takie jak serwis auta)

 

włochy zwiedzanie / włochy co zwiedzić we włoszech / włochy co zwiedzać we włoszech / włochy wycieczka objazdowa / włochy autem / włochy samochodem / italia zwiedzanie / włochy zwiedzanie i wypoczynek / włochy co warto zwiedzić / włochy co warto zobaczyć / włochy atrakcje informacje ciekawostki / wakacje we włoszech / wczasy we włoszech / włochy na własną rękę / jak zorganizować wyjazd do włoszech / toskania zwiedzanie / toskania co warto zobaczyć / toskania atrakcje miasta ciekawostki informacje / toskania co zwiedzić / toskania co zwiedzać / jak zorganizować podróż do toskanii / co warto zobaczyć w toskanii / najpiękniejsze miasta i miasteczka w toskanii / winnice w toskanii / co zjeść we włoszech / kuchnia włoska / jedzenie włoskie / czego spróbować we włoszech / czego spróbować w toskanii / kuchnia toskańska / kuchnia w toskanii / jedzenie w toskanii / jedzenie toskańskie / zachodnia toskania / wschodnia toskania / wybrzeże toskanii / wybrzeże toskańskie / piza / okolice pizy / wenecja / wenecja euganejska / co zobaczyć w wenecji / zwiedzanie wenecji / wenecja wakacje informacje ciekawostki / wenecja kiedy jechać / wenecja czy warto jechać / włochy kiedy jechać / toskania kiedy jechać /  florencja zwiedzanie wakacje informacje ciekawostki / co zobaczyć we florencji / stolica florencja / val d’orcia / chianti / morze tyrreńskie / wybrzeże tyrreńskie / morze liguryjskie / wybrzeże liguryjskie / liguria / emilia romania / emilia romagna / co warto zobaczyć w ligurii / co warto zobaczyć w emilii romanii / zwiedzanie ligurii / włoskie wybrzeże / włoskie plaże / wakacje we włoszech / włochy wczasy nad morzem / włochy plaże wybrzeże /